Filmliga

Beste filmliga leden

Na een lange sluiting van de bioscopen gaan deze gelukkig binnenkort weer open.

Omdat de filmliga geen filmvertoningen heeft tijdens de zomervakantie heeft het bestuur besloten om de eerste Ligafilm te vertonen op dinsdag 7 september.

Mochten er dan nog corona maatregelen zijn dan kunt u deze vinden op de Smoky website.

We wensen iedereen een fijne, gezonde zomer toe en hopelijk zien we elkaar weer in september.

Namens het filmliga bestuur,

Anneke Verweij

Voorzitter

Programma September-Oktober

Dinsdag 21 september om 15.30-20.15 uur  

Just 6.5

Regie        Saeed Roustayi

Acteurs     Payman Maadi, Navid Mohammadzadeh, Parinaz Izadyar e.a.

Land          Iran, 2019 / 135 minuten

Prijzen      Winnaar 13 filmprijzen en 22 nominaties

Rechercheur Samad staat aan het hoofd van een klein en totaal overwerkt team van de drugspolitie, dat nietsontziend jaagt op de leveranciers van de verdovende middelen die ook in Iran rijkelijk voorhanden zijn – de titel Just 6.5 slaat op de ‘slechts’ 6,5 miljoen drugsverslaafden die het land telt, op een inwonertal van krap 85 miljoen mensen.

De film opent in volle vaart met een achtervolging te voet, die eindigt met de dood van de verdachte.  Maar het rechercheteam dendert door tot het de dealer aan de top van de piramide te pakken heeft: Naser Khakzad. Die weet wat hem boven het hoofd hangt: in Irans hardvochtige war on drugs staat de doodstraf op drugshandel, of je nou gepakt wordt met 30 kilo of met 30 gram. Naser begint vanuit het overvolle cellencomplex een wanhopig offensief om op vrije voeten te komen, met alle wettelijke én illegale middelen die hij tot zijn beschikking heeft. De lijnen tussen die twee blijken bepaald niet in steen gehouwen. De onschuldige getuigen die Samad en zijn team onder handen nemen, komen niet zelden gebroken en vernederd uit de ondervragingen. Louche zaakjes en onderlinge verdachtmakingen zijn schering en inslag, zowel in de afgeladen cellencomplexen als binnen het overwerkte justitiële apparaat. En zelfs als alles naar behoren werkt, blijkt het systeem onmenselijk.

Just 6.5 is niet alleen een met vaart vertelde thriller, maar ook een scherp observerende maatschappelijke aanklacht. Scène na scène vestigt de regisseur de aandacht op alle onschuldige slachtoffers die er vallen – slachtoffers van de drugshandel, maar ook van het snoeiharde politieoptreden en de meedogenloze wetgeving. Na twee uur op het puntje van de stoel te hebben gezeten, blijft de toeschouwer achter met twijfels over de oplosbaarheid van het drugsprobleem.

Dinsdag 28 september om 20.15 uur  

Out Stealing Horses

Regie        Hans Petter Moland

Acteurs     Stellan Skarsgård, Bjørn Floberg, Tobias Santelmann e.a.

Land          Noorwegen, Zweden, Denemarken, 2019  / 122 minuten

Prijzen      Zilveren Beer Filmfestival Berlijn voor beste cinematografie.

                  Noorse inzending voor de Oscars

Na de dood van zijn vrouw trekt de gepensioneerde Trond zich terug in een koud en eenzaam dorpje in het oosten van Noorwegen. Als zijn nieuwe buurman een oude kennis blijkt te zijn, komen er bij Trond allerlei jeugdherinneringen naar boven. Hij zag Lars voor het laatst in de zomer van 1948. Het seizoen dat Trond 15 jaar werd en hij zorgeloze lange zomerdagen doorbracht met zijn vader die hij adoreerde. Maar ook de zomer waar hij een andere kant van zijn vader leerde kennen en er een tragisch ongeluk plaatsvond dat hun levens voorgoed zou veranderen. De verfilming van de gelijknamige bestseller en veelbekroonde roman van Per Petterson is poëtisch, gevoelig, iets te omslachtig en met veel tijdsprongen in beeld gebracht, in een door en door melancholieke sfeer met prachtige natuurbeelden van de adembenemende landschappen tussen Noorwegen en Zweden.

Volkskrant:”Regisseur Moland toont hoe grote levensgebeurtenissen je onverhoeds kunnen overkomen. Niet elke afslag wordt bewust genomen, niemand is voortdurend de hoofdrolspeler in zijn eigen verhaal. Behoedzaam en zonder een moment sentimenteel te worden, stelt Out Stealing Horses indringende vragen over maakbaarheid, pijn en schuld.”

Dinsdag 5 oktober om 15.30-20.15 uur

Ammonite

Regie        Francis Lee

Acteurs     Kate Winslet, Saoirse Ronan, Fiona Shaw, Alec Secareanu e.a.

Land          Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk, Australië, 2020 / 120 minuten

Prijzen      British Independent Film Award nomination

De kalkstenen kliffen bij de Zuid-Engelse kustplaats Lyme Regis zijn rijk aan fossielen. Iedere dag gaat Mary Anning ernaar op zoek. Ze heeft rond 1840 met haar vondsten een goede naam opgebouwd als paleontoloog, maar een comfortabel bestaan heeft dat niet opgeleverd. Vanuit het armetierige huis waar ze met haar zieke moeder woont, verkoopt ze nu en dan een fossiel aan een toerist. Zwijgzaam en eenzelvig is ze, tot ze zich noodgedwongen moet ontfermen over een stadse bezoeker. Aanvankelijk moet Mary weinig hebben van Charlotte Murchison, de vrouw van een Londense geoloog. Pas wanneer ook Charlotte zich met blote handen – handen die piano kunnen spelen – op de rotsen van Lyme Regis stort,

verdient ze Mary’s respect. En meer dan dat: de vrouwen worden verliefd.

Francis Lee brengt eerherstel voor paleontoloog Mary Anning, wier baanbrekende ideeën en buitengewone fossiele vondsten werden ingepikt door mannelijke collega’s. Kate Winslet speelt haar prachtig ingetogen, een personage met evenveel verborgen lagen als de prehistorische afdrukken waarnaar ze zoekt.

Dinsdag 12 oktober om 15.30-20.15 uur  

Lara

Regie        Jan Ole Gerster

Acteurs     Corinna Harfouch, Tom Schilling, Volkmar Kleinert, Reiner Bock e.a.

Land          Duitsland, 2019 / 98 minuten

Prijzen      Winnaar van talloze prijzen en 19 nominaties

Het is Lara’s zestigste verjaardag en ze heeft alle reden om het te vieren: vanavond geeft haar zoon Viktor het belangrijkste pianoconcert uit zijn carrière. Lara was degene die zijn muzikale loopbaan had uitgestippeld. Toch wijst niets erop dat Lara welkom zal zijn. Hoewel ze pogingen waagt hem te spreken, is het familie die haar tegenhoudt. Ze besluit alle laatste concertkaarten te kopen en die uit te delen aan bekenden. Wat zal de dag haar brengen? Al vanaf de eerste scènes wordt duidelijk dat Lara, hoofdrolspeler in dit psychologische drama, een uiterst gecompliceerd

figuur is. Teleurstelling in het leven straalt van haar af. De film heeft een kalm karakter in tegenstelling tot de storm in het hoofd van Lara. Die storm komt ergens vandaan en als kijker begrijp je die ook wel. Ook de mensen om haar heen, die niets van haar moeten hebben, begrijp je.

Lara is een intrigerende film, mede door de mooie pianomuziek. In het slotakkoord van de film vol frustratie komt al haar woede 

samen. Of is het eerder een trauma waar ze al haar hele leven mee loopt? Toch is Lara uiteindelijk een bitterzoet feelgooddrama, waarin we zien hoe Lara zichzelf bevrijdt van de kille, perfectionistische houding waarmee ze zichzelf en anderen klem zet.

De film won de Speciale Juryprijs op het Karlovy Vary International Film Festival en de Fipresci- prijs op het Munich Filmfestival.

Dinsdag 19 oktober om 15.30-20.15 uur  

Honeyland

Regie        Ljubomir Stefanov en Tamara Kotevska

Acteurs     Hatidze Muratova, Nazife Muratova, Hussein Sam, Ljutvie Sam e.a.

Land          Macedonië / 87 minuten

Prijzen      Vele fimprijzen, o.a. op het Sundance Filmfestival en was een

                  publieksfavoriet op de IDFA

Bijenhoudster

Hatidze schuifelt over een onmogelijk smalle richel naar haar meest afgelegen bijennest, hoog in de bergen van Noord-Macedonië. Ze bikt de steen voor een rotsopening weg om daarachter het eetbare goud van bijenhoning te vinden. Je raakt als toeschouwer direct betrokken bij Hatidze en je zit samen met haar aan haar moeders sterfbed in het vervallen krot dat ze een huis noemen. Het zijn weergaloze beelden van deze eigenzinnige vrouw in haar omgeving, de lichtval, de structuren en het prachtige door het leven getekende hoofd van Hatidze  die een serene rust uitstraalt. Het is allemaal van een hypnotiserende schoonheid en je zou er uren naar kunnen kijken.

Dan gooit de komst van een ander gezin haar leven overhoop. Man, vrouw en zeven kinderen zetten hun kamp op naast Hatidzes huisje. Het is gedaan met de rust. De kinderen zijn luidruchtig en ruziën vaak. Hatidze toont een grote veerkracht door zich aan de nieuwe situatie aan te passen en ze heeft een klik met sommige van de kinderen. Maar toch is de balans verstoord. De noodzaak om geld te verdienen maakt dat de vader van het gezin denkt ‘wat zij kan, kan ik ook’ en dus besluit hij om ook honingbijen te houden...

Dagblad van het Noorden: “Honeyland is een fantastische film de niemand moet willen missen.”

Dinsdag 26 oktober om 15.30-20.15 uur  

Corpus Christi

Regie        Jan Komas

Acteurs     Bartosz Bielenia, Aleksandra Konieczna, Eliza Rycembel e.a.

Land          Polen, 2019 / 115 minuten

Prijzen      Genomineerd voor een Oscar en won ruim 50 filmprijzen

Crimineel Daniël, die een straf heeft uitgezeten voor doodslag, gaat na zijn ontslag uit een jeugdgevangenis stuurloos de wereld in. Tijdens zijn detentie heeft hij het licht gezien en God ontdekt. Als hij naar het dorp gaat waar hij in een houtzagerij zijn werkplicht als jeugddelinquent moet gaan vervullen, stapt hij een kerk binnen en zegt tegen een andere kerkbezoeker dat hij priester is. En laat de kerk nou net een vervanger zoeken! Veel werk is het niet, verzekert de oude priester Daniël: praktisch het hele dorp komt weliswaar naar de kerk, maar gelovigen zijn er weinig. Zo begint Daniël aan zijn nieuwe taak. Hij neemt de biecht af en dient de laatste sacramenten toe. Langzaamaan dringt een tragedie zich op. Eerst aan de kant van de weg die door het dorp loopt, met al die foto’s en bloemen en gedenkwaardigheden. En dan klinkt het door in wat de dorpsbewoners hem vertellen: hoe de man in die andere auto de schuldige is en niet in het dorp begraven mag worden. Dat zijn weduwe nog steeds hier woont. En ja, heb je naaste lief, maar niet hier en nu. De pijn is te groot.

Corpus Christi is op z’n sterkst op al die momenten dat de film niet voor de makkelijke weg kiest. Geen grote woorden in de kerkdienst die Daniël op zondag leidt. Geen melodrama, ook al is het allemaal net klunzig genoeg om geloofwaardig te zijn voor een jongen die geen seminarie heeft doorlopen. Tegelijk is alles wat Daniël doet waarachtig genoeg om de parochianen te raken en te helpen.